یه نوشته

 

آتشین چوبی که صدای بادی است که باد نوای بارانی دارد

و باران چکه های قطره مانند آب است، آبی که خاک آتش خورده ی باد

را آرام می کند و نردبان بلندم ستیغ آسمان را فتح می کند

 تا ذره ی به ظاهر سپید طلایی برف را به سویم روانه کند

هرچند با تلالو درونی خویش به او رنگ دهم ، صدها رنگ و یک جا هم بی رنگ بی رنگ.  

ب.و   _/\//\/