تا کی با کلماتی که می نالند ،کلماتی که فریاد می زنند
کلماتی که وحشیانه آواز می خوانند ،کلماتی که حزن خشن خود را می سرایند
بازی کنیم........
تا کی خواستهامان را با یکدیگر تقسیم کنیم.؟!
پس کی مجالی برای خود یاببیم.؟!
پس کی آسمان را ، پهنه یکویر را برای خود برش دهیم.؟!
پس چه زمانی سر بر زمین خود بنهیم و زمان را از بند بودن آزاد کنیم......
......؟!
ب.و _/\//\/
بهراد قلم خوبی داری اما این قدر زیبا رو به سمت مثبت بودن بیاری عالی میشه.